Rozdział 11 Tak byliśmy razem.

9 lipca 2014 rok

 

*Rose's Pov*

 

-Nie zrobisz tego!-krzyknęłam do Justina, który właśnie chciał wskoczyć ze mną do basenu.
-Nie zrobię?-zmarszczył brwi.-A co z tego będę miał?-zapytał tajemniczo uśmiechając się do mnie.
-Moją wdzięczność?-spytałam z nadzieją, ale Justin chwilę później wskoczył do basenu, a ja zaczęłam piszczeć, bo woda była lodowata. Nagle poczułam jak coś ciągnie mnie pod wodę, po chwili otworzyłam oczy, a przed sobą zobaczyłam uśmiechniętego Justina. Zbliżył się do mnie i pocałował mnie. Po chwili zaczęło brakować mi tlenu dlatego oderwałam się od niego i wypłynęłam na powierzchnię. Chwilę później Justin wypłynął obok mnie.
-Jesteś idiotą!-powiedziałam trzęsąc się z zimna. On przytulił mnie i pocałował w policzek.
-Kochanie wcale tak nie myślisz.-powiedział, a ja wyrwałam się mu i wyszłam z wody. Zaczęłam trząść się z zimna. Justin również wyszedł z wody i owinął mnie ręcznikiem po czym mnie przytulił od tyłu.
-Nie bądź zła.-mruknął mi do ucha. Westchnęłam i zaczęłam iść w stronę domu. Musiałam się przebrać przez tego palanta. Weszłam do swojego pokoju i od razu zdjęłam z siebie mokre ubrania po czym przebrałam się w suche, później poszłam do łazienki poszłam wysuszyć włosy, a kiedy z niej wyszłam na moim łóżku zobaczyłam Justina z dwoma kubkami jak przypuszczam czekolady w rękach. Poklepał miejsce obok siebie, a ja podeszłam do niego i usiadłam na miejsce. Podał mi kubek, a ja od razu wzięłam łyka.
-Mmm.-zamruczałam, a po chwili poczułam jak ciepłe usta Justina zaczynają całować mój kark, wcześniej odgarniając moje włosy na bok.
-Justin..-jęknęłam i lekko się od niego odsunęłam po czym odwróciłam w jego stronę, a on natychmiast wpił się w moje usta. Na początku nie oddawałam pocałunku, ale po chwili zaczęłam ruszać ustami. Powoli odsunęłam się od niego i spojrzałam w jego piękne czekoladowe tęczówki.
-Czy nadal jesteś zła?-spytał nie tracąc kontaktu wzrokowego.
-Nie jestem zła.-uśmiechnęłam się do niego, po czym wzięłam swoją czekoladę i zaczęłam ją pić...

*No one Pov*

 

Evil i Rose dogadywali się świetnie. Cały czas śmiali się i rozmawiali. Evilowi uśmiech nie schodził z twarzy patrząc na swoją księżniczkę. Niestety długo nie mogli rozmawiać razem, bo przerwał im jakiś mężczyzna wchodząc do pokoju bez pukania.
-Za godzinę wyjeżdżamy.-powiedział i wyszedł. Rose spojrzała zaskoczona na Evila.
-Wyjeżdżasz? Gdzie?-spytała.
-Tak, ale to tylko 3 dni, wrócę zanim się obejrzysz.-uśmiechnął się do niej i dał całusa w policzek wstając z łóżka.
-Po co?
-Interesy.-odpowiedział i złapał Rose za rękę, po czym przyciągnął ją do siebie.-Do zobaczenia księżniczko.-powiedział i wpił się w jej idealne usta.
-Do zobaczenia Juss.-uśmiechnęła się i przytuliła go. On po chwili wyszedł z pokoju zostawiając ją samą...
Evil wyjeżdżał, bo musiał rozliczyć się z jednym gościem, który nie miał kasy, a to oznaczało śmierć. Uwielbiał patrzeć im w oczy przed śmiercią. Kochał słyszeć ich błagania. Lubił zadawać ból i cierpienie jednak swojego aniołka nigdy by nie skrzywdził, a jeśli ktoś by to zrobił, śmierć tej osoby byłaby długa i bolesna. Kiedy nie ma jej obok niego, on staje się zupełnie inną osobą. Zupełnie pozbawioną uczuć. Rose trzyma w zamknięciu, aby nie stała się jej żadna krzywda. Nie zniósł by jej cierpienia. Kazał swoim najlepszym ludziom obserwować ją 24 godziny na dobę... Po wyjściu z samochodu, którym jechali przez 3 godziny nie czekając dłużej wyważył drzwi od domu i wszedł. W kącie zobaczył przerażonego chłopaka z nożem. Uśmiechnął się ironicznie i podszedł do chłopaka, który trząsł się ze strachu i doskonale wiedział co go czeka....

10 lipca 2014 rok

 

*Rose's Pov*

 

Wczorajszy dzień miną w miarę szybko, ale dzisiaj zaraz zanudzę się na śmierć. Gdzie jest do cholery Alice?! Miała tu być pół godziny temu. Westchnęłam i chciałam położyć się na łóżku, ale nagle drzwi gwałtownie się otworzyła. Moje źrenice momentalnie się rozszerzyły. W drzwiach stała Alice z...Lukiem. Natychmiast wstałam i podbiegłam do niego rzucając mu się na szyję, a w tym czasie Alice zamknęła drzwi na klucz.
-Co tu robisz?-spytałam uśmiechając się.
-Nie dał by mi spokoju gdybym go tu nie przyprowadziła.-powiedziała żartobliwie Alice.
-Rose musisz stąd uciekać..-chciałam coś mu odpowiedzieć, ale Alice mnie uprzedziła.
-Zaraz nie taka była umowa.-warknęła.
-Zgadza się, ale nie może tu zostać.-odpowiedział jej nie miło. Luke chciał mnie pociągnąć w stronę wyjścia, ale ja się zatrzymałam.
-Nie mogę stąd uciec...-szepnęłam spuszczając głowę.
-Dlaczego nie?-spytał zaskoczony.-Wiesz w ogóle kim jest Evil?! I co on może ci zrobić?!-krzyknął.
-Wiem. Właśnie dlatego nie mogę stąd odejść..zabił by cię.-szepnęłam.
-A ty..
-Jej nic nie zrobi.-wtrąciła Alice.
-Jak to?
-Kocha ją.-na jej słowa Luke zaśmiał się.
-On nikogo nie kocha, nie ma serca. Nawet nie miał litości dla swojej rodziny...
-Nie zabił ich!-zaprotestowałam.
-Nie zabił?-uśmiechnął się ironicznie.-Tak ci powiedział?-jego uśmiech się powiększył.-A widziałaś zdjęcia w gazetach? On zamordował całą swoją rodzinę. Nie wsadzili go do więzienia, bo nie mogli mu tego udowodnić. Powinni go nie wypuszczać na wolność ! On jest niebezpieczny!-krzyknął.-Czy ty naprawdę tego nie widzisz? Jesteś, aż taka głupia żeby mu wierzyć?-spytał, a ja oniemiałam, nie mogłam wydusić ani jednego słowa. To był dla mnie ogromny szok. Spojrzałam na niego po czym się do niego przytuliłam.
-Chodź ze mną.-wyszeptał mi do ucha.
-Nie mogę.-odsunęłam się od niego i zaczęłam kiwać przecząco głową.-Nie chcę żeby niewinni ludzie ginęli z mojego powodu.-kilka łez spłynęło mi po policzku. Luke chciał już wyjść, ale zatrzymałam go.
-Luke?-odezwałam się po czym usiadłam na dywanie i oparłam się o łóżko.
-Tak?
-Czy mógłbyś opowiedzieć mi o przeszłości?-spytałam lekko się uśmiechając co odwzajemnił i podszedł do mnie i usiadł obok mnie.
-Macie 2 godziny. Zanim ochroniarze nie skapnął się, że jest coś nie tak.-Alice mrugnęła do nas i wyszła.
-A więc co chcesz wiedzieć?
-Wszystko. Od tego jak się poznaliśmy, aż do wypadku.-Luke pokiwał głową i zaczął mówić.
-Poznaliśmy się dzięki Devon, ona była twoją przyjaciółką, a ja jej kuzynem. Znaliśmy się od dziecka, kiedy mieliśmy po 6 lat. Kiedy skończyliśmy 10 lat do miasta wprowadziła się Emily,a rok później Maya. Byliśmy wtedy udaną paczką Ja, Devon, Maya, Emily i ty.-Luke uśmiechnął się na myśl o tym wspomnieniu.-Kiedy zniknęłaś tak nagle z dnia na dzień...pogodziliśmy się z myślą, że cię nie ma dopiero rok temu, a teraz tu jesteś i żyjesz.-powiedział, a łza spłynęła mu po policzku.-Rose wiem, że tego nie pamiętasz, ale ja nadal cię kocham.-kiedy to powiedział zadrżałam.
-Czy my byliśmy...
-Tak byliśmy razem.-uśmiechnął się pod nosem i zaczął zbliżać swoją twarz do mojej. Chciał mnie pocałować jednak ja nie mogłam, odsunęłam się.
-Przepraszam, ale nie mogę.-spuściłam głowę i wstałam, chciał już coś powiedzieć, ale do pokoju szybko wbiegła Alice.
-Luke musimy iść! Teraz!-krzyknęła przestraszona.
-Co się stało?-spytałam.
-Zaczynają coś podejrzewać.-odpowiedziała wyciągając Luka z pokoju. Nie zdążyliśmy się pożegnać. Westchnęłam i postanowiłam wyjść na zewnątrz...

11 lipca 2014 rok

 

Poczułam jak coś ciepłego mnie obejmuję, uśmiechnęłam się i powoli otworzyłam swoje zaspane oczy. Obok siebie zobaczyłam przytulającego mnie Justina.
-Dzień dobry.-uśmiechnęłam się co odwzajemnił i pogłaskał mnie po policzku.
-Tęskniłaś?-spytał muskając moje usta. Zachichotałam i wstałam do pozycji siedzącej.
-Miałeś wrócić wieczorem.
-Tak, ale załatwiłem to szybciej. Wiesz jeśli nie chcesz mnie widzieć...-chciał wstać z łóżka, ale ja go złapałam za rękę.
-Wolę żebyś został.-uśmiechnęłam się, a Justin mnie przytulił...Chciałam mu powiedzieć, że tęskniłam, ale właśnie teraz przypomniało mi się co powiedział Luke...

_____________________________________________________________________

Nowi bohaterzy :) Jak myślicie Luke wtedy kłamał, aby Rose uciekła czy może to Justin kłamał? ;)